Αλλάζοντας καριέρα μετά τα 30...
Μήπως δεν κάνετε μια δουλειά η οποία να σας γεμίζει; Μήπως σκέφτεστε ότι τελικά το επάγγελμά σας δεν είναι αυτό που ονειρευόσασταν; Σίγουρα, δεν είστε οι μόνοι.
Ένα από τα θετικά αποτελέσματα της κρίσης ήταν ότι πράγματι έφερε πολλούς από εμάς ψυχολογικά αντιμέτωπους με την ιδέα του τέλματος. Μέσα από αυτήν την κατάσταση συνειδητοποιήσαμε ότι σπαταλάμε άσκοπα τον χρόνο μας σε δουλειές που δεν μας εκφράζουν και δεν μας παρέχουν ικανοποίηση.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι ο χρόνος που βαραίνει. Η φοβία του χρόνου είναι ίσως η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία μπορεί να πέσει κάποιος όσον αφορά μια τέτοια απόφαση.
Οι περισσότεροι από εμάς αναρωτιόμαστε αν είμαστε αρκετά μεγάλοι για να ξεκινήσουμε κάτι καινούριο. Άλλοι ίσως αισθάνονται ότι δεν έχουν πια τον χρόνο και τη διάθεση για ένα νέο ξεκίνημα. Ορισμένοι φοβούνται τον ανταγωνισμό ή διστάζουν να πάρουν ρίσκα.
Όλα τα παραπάνω συνήθως κρύβουν τον εξής φόβο: «Δεν ξέρω αν θέλω να ξεβολευτώ από την καθημερινότητά μου. Φοβάμαι ότι οικονομικά μπορεί να καταστραφώ. Φοβάμαι ότι σε μια καινούργια κατάσταση αγνώστου, όπως το να αλλάξω καριέρα, δεν θα τα καταφέρω τόσο καλά όπως τώρα, που ναι μεν δεν είμαι ευτυχισμένος, αλλά τουλάχιστον ξέρω τι κάνω κι ας μην είναι αυτό που μου αρέσει, ή με τους ανθρώπους που μου αρέσει».
Οι άνθρωποι που άλλαξαν καριέρα τελικά είτε είχαν ήδη είτε έχτισαν τον εξής τρόπο σκέψης: εφόσον στο μυαλό μου επανέρχεται συνεχώς η αίσθηση του ότι «δεν περνάω καλά», σημαίνει ότι κάτι πρέπει να κάνω γι' αυτό. Μπορεί να μην είμαι 18 ή 25 ετών, αλλά έχω τόση εργασιακή εμπειρία, γνώση στην πρακτική της εφαρμογή, επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες, και γνωρίζω σε μεγάλο βαθμό την αγορά ή τουλάχιστον τώρα ξέρω τι χρειάζομαι και που θα το βρω!
Με έναν καλό προγραμματισμό δε χρειάζεται τελικά να στερηθώ ούτε να πιεστώ για να κάνω μια απότομη μετάβαση. Θέλω να κάνω αυτό που με γεμίζει ενέργεια και μου ανεβάζει τη διάθεση! Όταν νιώθω εγώ καλά μέσα μου, είμαι καλά και για τη σχέση μου, για το παιδί μου και όλους όσους αγαπώ. Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν ότι χωρίς ρίσκο, προσωπική δουλειά και προτεραιότητες δεν προχωράς. Και σίγουρα η ασφάλεια ναι μεν φέρνει μια ισορροπία, αλλά δεν φέρνει ταυτόχρονα την ψυχική γαλήνη και ολοκλήρωση που έχεις όταν είσαι στο σωστό μονοπάτι «για εσένα».